Seni bilmeyene bilmem ne denir?
Hava seni söyler,yel seni söyler.
Topraktan ağaçtan gör neler yenir,
Kök yerden ne alır dal seni söyler.
Seyreyle baharda açan gülleri,
Arı nerden bilir gülde balları?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Seni Söyler
Seni bilmeyene bilmem ne denir?
Hava seni söyler,yel seni söyler.
Topraktan ağaçtan gör neler yenir,
Kök yerden ne alır dal seni söyler.
Seyreyle baharda açan gülleri,
Arı nerden bilir gülde balları?
Bana kucak açan gülden kolları,
Niğmetlerle dolu el seni söyler.
Gözün körmü görmezmisin şu günü?
Geleceğin yıldız,yıldız düğünü,
Hesaba katalım uzunu eni,
Binbir varlıktaki hâl seni söyler.
Denizde semekler gökte yıldızlar,
Yarden bize name baharlar yazlar,
Ağustosda terler kışın ayazlar,
Gözlerimden akan sel seni söyler.
Sarı çiçek mor menekşe çiğdemi,
Ne güzel anlatır çarkı düzeni,
Havadaki demir deryada gemi,
Bazan omuzlarda sal seni söyler.
Ömer Çetinkaya seni biliyor,
Nasıl nefes verip nasıl alıyor?
Verilen mühletin sonu geliyor,
Alnı seçcade de kul seni söyler...
Ömer Çetinkaya
CONGERİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta