Seni Sövüyorum Şiiri - İlker Gelik

Gel!
Tükenme vakti geldi yalnızlıkların.
Sensizliğin yankısı,
boşluğa hapsoldu.
Kimsesiz kaldı geceler..

Bak!
İmana geldi ateistler.
Allah diyorlar,
Allah Allah deyip,
çıkınca işin içinden.

Gör!
Uçkurunu çözdü gece.
Bekareti bozdu ayrılık.
bundan böyle,
Tenimin esareti,
ruhunadır

Anla!
Aynı dilin,
iki farklı aksanıyız artık.

Dinle!
ihtimaller,
bitirdi ihtisasını.
Bekler bizi,
mutluluktan terkedilmiş hüzünler.
Çalabiliriz kahkaları.
Susabiliriz,
uyandırmamak için ayrılıkları.

Sev!
Ölüm daha çok erken.
Sensizliğe ayıracak
tek bir saniyem yok!
Çok meşgulüm seni sevmekten.
dinle dinle!
bağıra çağıra söylüyorum,
yapabiliriz yeniden!

Gitme!
Aklımı bitirme.
Ayrılık esmesin gecelere.
Ayağına dolanır gözlerim.
Acele edip,
münakaşa etme şeytanla.
İki ayağını bi kalbime sok.

Öl!
Sağır ol suskunluğuma.
Kalbimin yarattığı,
sevgi kavramı kargaşasında boğul!

öl..

Duy sesimi öbür taraftan,
Seni Sövüyorum! ..

İlker Gelik