Geçmişin hatırına duygulara kıyamadı bu yufka yürek.
söylememe gerek yok. sen iyi bilirsin insafsız.
nasılda duyguların varıp gitmişti..
ihanetliğin menziline..
nasıl kıydın sen o yalın tertemiz,
el değmemiş sevdamıza..
seni sormak istemezdim ama...
bir kere yenik düştüm bu yureğime.
senin gibi ihanetlik içinde olmadım ya..
işte yine sahip çıkıyorum o kutsalım duyguya..
yüreğimin en ucra köşesinde saklayabiliyorum.
senin gibi acımasız olamadım.
çünkü ben sen değilim.be insafsız..
bu yürekten seni söküp atamadım.
çünkü seni sevdiğim duyguya saygım vardı.
o sevda maasumdu.
duygularda yenik,
yürekte sönüktü..
ama sendeki duygu,benim ki gibi değildi.
insafsız.,senin ki çoktan yürekten silikti..
sönüktü..
ey seni insafsiz..
senin ki yüreğime saplanan kurşunun
iz bırakıpta geçtiği
bütün bedenimde alevlenipte
sönmeyen yangının yeri..
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 04:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!