Seni sordum bilinmeyen tepelerde,
sessizce, sûkût ederken yüreğim....
dağlara yolladım sessiz çığlıklarımı,
yankısından içim titredi, ürperdi tüm bedenim.
senden kalanlar yangın gibi sardı etrafı,
aldırmadan alevlere boğdu her bir yanı,
gökyüzünün kasvetli bakışları yetişti imdadına,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta