Seni Sorarım Şiiri - Murat Karacuban

yokluğuna inandıramadın beni
pesetmedim sensizliğe
seni sorarım gündüz gece
seni sorarım asi dağlara ceylansın diye
seni sorarım denizlere balıksın diye
seni sorarım seher vakti göklere en parlak yıldızsın diye
seni sorarım eriyen karlara berfinsi diye
seni sorarım bulutlardan yağmursun diye
gülücüksün diye bebelerden bir çiçeksin diye arılardan sorarım

arar bulurum seni
yokluğuna yenilmedim
kabulüm olmadı sensizlik

ak kanatlı güvercinlerden sorarım
zeytin dalısın diye
tüm şarkılarda seni ararım
dillerdesin diye

diyarı terk eder ıraklara uzanırım
yalları şebler seni ararım
bir esinti olur vururum dağ eteklerine
bir şimşek olur aydınlatırım geceleri
benden kaçamazsın
yokluğunu yokluğunla yendim
ardın sıra düştüm tarık-ı aşklara

yokluğuna inandıramadın beni
ne pesettim yokluğunda
nede katlandım
bir ümani evinde yüzdüm
yeşertim avuçlarımda solgun yaprakları
açılmış bir gül halinde sana sunarım

kaybetmem azmimi
tüm zamansızlıkları yaşasamda
bir parantez açarım yaşamda
senin olmadığın günleri kapsasın

seni sorarım güneşten
gölgende serinleyeyim diye
ardına dek açtım kapılarımı
süzülesin içeri diye

karanlıklarda mahzenini
güneşte gölgeni bekliyorum
seni sorarım bilmediğim yerlerden
zira bilinensin diye
sahralarda sorarım seni bir umutsun diye
en dar patikalarda sorarım bir yolsun diye

bulurum seni
zira bulmak çin düştüm yollara