Uyandığımda çarptı kapı, çıkmıştın
Ve kaçışlardı, kaçışlarındı
Sürekli, durmaksızın
İçime, tenime, beynime korku salan,
Ne vakit ben korkuları dindirdiğimde
İlaç oluyordu hayat bana.
Ve yalnızlığım huzurum
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta