Seni Sorana Yok Diyorum...

Uyandığımda çarptı kapı, çıkmıştın
Ve kaçışlardı, kaçışlarındı
Sürekli, durmaksızın
İçime, tenime, beynime korku salan,
Ne vakit ben korkuları dindirdiğimde
İlaç oluyordu hayat bana.
Ve yalnızlığım huzurum
Seni sorana da yok diyorum.

Düşlerimden çaldıklarını geri ver
Yaşımdan aldığını da soracaklar sana
Bir beddua kadar yakınsın Allah’a.
Gitmeye hevesliydin madem bu kadar
Daha önce söyleseydin ya bana
Dokunmazdı, hiçbir zaman bu kadar.

Acayip birileri, seni sordu geçenlerde
Tıpkı sen gibi pasaklıydılar
İnadına sakardılar, şanssızdılar,
Kireç gibiydi yüzleri sen kadar beyazdılar.
Kapıyı çarpıp çıktılar.
Ne garip!
Seni soranlara da yok dedim.
Biliyor musun ben seni hiç sevmedim.