Seni Şimdiden Özledim Anne...

Gidişin günler oldu.
Seni şimdiden özledim anne...

Yabancılaştım kendime.
Omuzlarımda yokluğunun verdiği bir acı, yüreğimde sensizliğinin kol gezdiği sızılar...
Ne yana baksam, senin o gülüşlerin...

Geceleri, üstümü örten ellerini arıyorum.
Sanki, bir yerlerden çıkıp, üstümü örtecek gibi...

Aklımdan çıkmıyorsun anne.
Gözlerim, senin uyuduğun, yaslandığın, acı çektiğin, kısacası; nefes aldığın her yerde...

Ne çok acılar çektin sen anne, ne çok...

Gittiğin gece daha çok güzeldin anne.
Ellerin, yüzün bembeyazdı...
Son kez göğsüme bastırıp öptüm.
içimden bir şeyler koptu anne...

Ne çok ağladım anne, ne çok...
Çocuklar gibi; hıçkırıklar içimde düğümlendi anne...
Boğuldum anne...

Hayal gibi geliyor yokluğun.
Her annesi ölen böylemi olur?
Kör mü olur gözleri...?

Durup dururken ağlıyorum anne. Durup dururken...

Geçtiğim yollarda sen geliyorsun aklıma.
Seni görüyorum…
Yoluma çıkıyorsun. Üzerinde beyazlar…
Gülümsüyorsun....

Ne çok emek verdin bize anne...
Büyüttün, sevdin…
Hakkını helal et anne.

Gittiğin gece, hava çok soğuktu anne.
Üşüdün mü yoksa anne...?
Üşümüşsündür…
Ben bile, o ölümün soğukluğunda üşüdüm anne.

Seni, o soğuk topraklara kendi ellerimizle saldık anne.
Kendi ellerimizle…
Kıpırdayamadık, gözyaşlarım üşüdü anne.

Son kez öptüm seni.
Dokundum...
Seni özlerim diye anne.

Gidişin günler oldu…
Yastığın, yatağın, ilaçların öksüz…
Herkes seni ne çok özledi anne.

Meğer seni, ne çok insan severmiş.
Gidenlerin kıymeti sonradan bilinirmiş anne.
Anladım bunu anne.
Anladım…

Seni kim özlemedi ki...
Gözlüğün, tülbendin, tekerlekli sandalyen...
Onlar bile özledi anne.

Gidişinle içimi acıttın anne.
Keşke gitmeseydin.
Ama gittin…

Gidenler; hep böyle hasret mi bırakır arkasından...?
Öylemi anne...?

Gözlerim durulmuyor anne.
Seni çok özledim be anne.

Babam, kardeşlerim, herkes...
Seni çok ama çok özledik anne.
Seni, daha şimdiden özledim anne.

ZEKİ AKIN
ŞUBAT 2007
BATMAN