Şimdi gözyaşlarım yeşeriyor
bir begonyanın yüreğinde....
Şansızlığın en kötüsüne karıştım,
mutsuzluğun en güzeliyle tanıştım
Şiddetli acılarla alıştım sensizliğe...
ve yalnızlığın en cömertini yaşarken,
yine de ihmal etmedim seni sevmeyi...
Bu kırık dökük yaralı yürekte.
beni sen nasıl anlarsan anla işte...
Kayıt Tarihi : 3.8.2012 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!