Seni Sevmeyi Öğreniyorum

Saat sensizliğin bilmem kaçı
Ben akrep, yelkovan ârâfında hâlâ tutsak
Bir yakamoz dans ediyor, ben seyrediyorum
Bak hâlâ yokluğunda sevmeyi öğreniyorum
Ve hâlâ beceremiyorum..

Ne yana dönsem uçsuz bir sensizlik
Asya kıraçları kadar sende yanıyorum
Üstelik bir yanım pus bir yanım derya
Işıkların kentinde karanlığa bürünüyorum
Geçen her şilep ufkunda
Seni sevmeyi öğreniyorum
Ve hâlâ beceremiyorum..

Bulutlar nice tövbekarlığıma şahitken
Ben aysız gecede yıldız vurgunu
Su uyur dost uyur düşman uyar ya
Ben yokluğunun girdabında debeleniyorum
Yok olan her dilek fenerlerinde sönüyor
İstanbul an be an sen kokarken hatıralarında
Ben hâlâ seni sevmeyi öğreniyorum
Ve inan hâlâ beceremiyorum

Ahh bu karanlık ahh bu bu akış menzilinde
Ben yolunu kaybetmiş Kays divaneliğinde
Üstelik her zaman ki Kuzguncuk merhametinde
Bir yakadan bir yakaya senin gözlerini görüyorum
Gelme ümidinin ihtimaline sarılırken titriyor
Sığındığım kuytuda hâlâ seni sevmeyi öğreniyorum
Ve bilirsin sen beni
Hâlâ beceremiyorum..