Zamansız doğmuştu güneş pencereme,
Ay ise hala o soğuk gecelere ayak basmamıştı,
Sarhoştum yitik aşkın ardından kalan hatıralardan,
Rüzgar tenimin üzerinde gezinip duruyordu.
Sokak çocukları gibiydim,
Nerde boş bir bank görsem,
Uzanıyordum gece sabaha varıncaya dek,
Belediye çöpçülerinin şarkılarıyla açıyordum gözlerimi.
Seni sevmeyi becerememiştim,
Eline bile dokunmaktan acizdim,
Ama kendimce yalındı sevgim,
Belki de sana hissettirememiştim.
Herşey böyle gelip geçti,
Sen bir yağmur damlasıydın,
Güneş doğdu kuruyup gittin,
Islatamadan olduğun yeri...
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!