Seni Sevmelere Gebe Yüreğim

yırtarak karanlıkları gecelerden geçiyorum
yıldızlar suç ortağım
üzüm gözlerinden aşk şarabı içiyorum
gülüm her yanım sen
sinsi hayat sevenlere vermiyor rahat
ayrıda kalabiliyormuş insan
okyanuslar gibi uçsuz bucaksız severken
polislere yakalanmıyorum
gecenin acıyan yerine
düşlerimden mutluluk sağarken

gecelrden geçiyorum
yüreğimde yalnızlığım cebimde ıslığım
karanfilim ben bir insanım olabildiğince düzgün
hayat oyununda umutlarını yitirenler üzgün
güzel günlere yol uzun
iştahlanıyor açığımızı arıyan kuzgun
günlerin avlusu berbat kızgın
örselenen yüreklerimiz yorgun
yorgun yüreğime her dokunuşunda
çiçek açar soluğun
ciğerlerimin bayram edişi bundan
gözlerin nemletmeyecek artık ve küflenmeyecek toprak
ömrüme ömür katanım zambak zambak bak
seviyorum seni anamın sütü gibi ak
mutluluğunu hayatın boynuna kolyeliğe tak

gecelerden geçiyorum
içimdeki dağlar duman duman
çocuklar duymasın aman halim yaman
hasretimdir ayın saçlarında savrulan
gecelerin hasret kokması bundan
seni sevmelere gebe yüreğim
yokluğunda kavrulan

gecelerden geçiyorum
sensizliğin dallanıp budaklandığı
sensizliğin boğa yılanı gibi bedenimi sardığı
ve gözyaşlarımın beynime sağlandığı
kör gecelerden
yürek tezgahımda en güzel
aşk şiirleri örüyorum hecelerden
asınca dilimden
görüyorum ki yetrsiz
seni öylesine tarifsiz
seni öylesine kocaman seviyorum ben
açık kapı bırakırsan
yılan sızmaz da sevenlerin arasına sızar insan

gecelrden geçiyorum
gündemde sudan korkular
insanların içleri gibi karaltılmış çoğu camlar
yokluğun zehir zehir içime damlar
bir yanda
benim gibi geceye hasretini katanlar
diğer yanda
aynı yatakta iki yabanc gibi yatanlat
sevdiğinin koynunda dertlerini unutanlar
yıldızlardan fal tutanlar
kederine kederine vuruyor insanlar
dertlerinden kurtulduğunu sanıyor
alkor şişesinin içerisine kendisini atanlar
sonlarına yürüyor
sevgi okyanusunda sevgisizlik yaratanlar

gecelerden geçiyorum
batmış hertürlü kire göstermelik bakire
meydanlar teslim olmuş sessizliğe
çöplükler kalmış bir kaç kediye
karçiçeğim sen hayta hayattan bana en güzel hediye
sokaklar yanaşıyor kimsesizliğe
ben alışamadım alışamam da sensizliğe
yüreğim tosladıkça sevgisizliğe
yaşıyan ölü kalırım geriye
korkutmasın seni sevdiğim umman sevdam
aşkım çeper değil özgürlüğüne

gecelerden geçiyorum
dibi delik gecelerden
aşk hoşlanmaz bilmeceleren
sayki kimsesiz
sayki evsiz barksız çocuğum
ve kanıyorum sessiz sensiz
ilticaya hazırım aşk adası yüreğine
kimsesizliğimden tut
al beni koynuna
cennet gözlerinde ısıt
mutluluk vereyim sana

gecelerden geçiyorum
sabaha kadar yaralarımda kanayan
hayatın girdapından bi türlü çıkamayan ben
bu çırpınışları hak etmedim
tabuları töreleri deldim
kurşunun önüne göğsümü gerecek kadar
seni mavi mavi sevdim
sevdim seni narın gülüşü gibi kırmızı
artvin’in mutluluğu gibi yeşil
seni anamın sütü gibi ak sevdim
gözlerin parlasın diye ışıl ışıl
her aşka mutluluk yakışır
boğazımda düğümler
oysa sesim lirik
bir türküdür yaşamak
bizimkinde ayrılık
bizimkinde hüzün olmasın sevdiğim
seni sevmelere gebe yüreğim

gecelerden geçiyorum
sevişmeden arda kalan yatak gibi
darmadağınık
maviler sevinçlerim gibi kırık
yeşiller bensiz gözlerin gibi soluk
zaman kancık
hava ılık
tadımlık olmamalı bizim mutluluk
na de aşkımız mevsimlik

gecelerden geçiyorum
yüzü yeni güne bakan
avucunda sensizliğimden akan kan
sinesiyim kulaklarım ararken sesini
ve ay giyinemeden elbisesini
kuşlar aralıyor yeni günün perdesini
hüzünlerimi erteliyorum
güç alarak ışıktan
ama ertelemiyorum seni
her renkte bir başka sevmeyi
biz boranlardan fırtınalardan geçtik
geçemeyecek miyiz bu yağıştan
payımıza kül düşmemeli aşktan