Seni Sevmekti Şiiri - Sedat Kork

Tenhasında kalıp mutlulukların
Nasibini almaktı hüzünlerden
Ve aslında acizlikti
Güçlüymüş gibi inat ederken...
Gündüzü olmayan gece
Uykusuzluğu anlamak
Ve anladıkça özlemekti
Rüyalardan ötürü...
Kırılmaktı...
Alışmaktı...
Her derde çare bilmekti
Bir çift gözün
Manzarasında olmayı...
Bazen fırtınaydı
Yok yok
Bazen durgundu
Biraz yorgun biraz solgundu
Her nefesi umuttu
Sonunda nefes almayı da unuttu
Gece bitti düş bitti
Umut bitti nefes bitti
Yürekte ölüm
Seni sevmekti...

Nadiren yüz güldüren
Sanışların..
Yanılışların sonucu
Ve zamanla anlamaktı
Hiçbiri olmayacak sonuncu
Yinede inanmaktı..
Kimine göre ahmaklık
Kimine göre haksızlık
Ama yinede inanmaktı
Kimine göre çaresizlik
Kimine göre yalnızlık...
Bazen geceyi beklemeden
Bir düş çizmek
Ne kadar hasret varsa
O kadarını gidermek
Durduk yerde dilemekti
Dileklerin en büyüğü
Ki buna yürek gerekti
Seni sevmekti...

Aslında öğrenmekti
Ateşle oyunu
Rüzgarın yolunu
Yolun sonunu
Ve denemekti
Yanmamayı
Savrulmamayı
Yolun sonuna varmayı
Ama kül olmaktı
Toz olmaktı
Yarı yolda kalmaktı
Her acıyı tatmaktı
Biraz doğrun olsaydı keşke
Nankör olmamaktı
Ezilmekti sadece
Duvara çarpıp geri gelen
Ağır sevgi sözcükleri altında
Şiirler altında
Adanılan şarkılar altında
Ezilmekti incinmekti
Her şeyin sahibi kendisi
Her şeyimi benden alansa
Seni sevmekti...

Ve hep inançtı
Geceleyin güneşe
Gündüzleri yıldıza
Dağda Ferhat çölde Mecnuna
Dünyada hasret mahşerde vuslata
İnanmaktı
İnanır gibi damardaki kana
Ve inanmaktı
İnanır gibi tanrıya
Ki suçluydu bazen
Kul gibi unuturdu
Sitemkârdı yorulurdu
Kabul olmayan bir dua etti
Duanın gereği
Seni sevmekti...