Aynı masalın kahramanlarıydık
Ama Menekşeyle Kardelen gibi
İki ayrı mevsimin çiçekleriydik
Karşılaşmamız imkansızdı sevdalanmamız imkansız…
Ne sen prensestin ne ben beyaz atlı prens
Ne sen zengin kızdın ne de ben fakir çocuk
Ortak noktamız bir şarkıydı
Bir nakaratta birleştik
Söyleyemem derdimi kimseye
Derdime derman olmasın diye…
Dilde kelimeler
Gözümde yaşlar çağlıyor
Yürek kanıyor gül ağlıyor
Duymaz hissetmez görmez misin be zalim
Bir ömür ellerinde yanıyor…
Anladım sevmiyorsun
Belki bir sevdiğin var
Sen de için için kanıyorsun
Anla halimi de bari sitem etme…
Gözlerin ateş
İçinde ömrüm eriyor farkına bile varmıyorum…
Yüreğimde bin bir nağme
Her bir notası seni söylüyor
Biliyorum duymak istemiyorsun
Ama ben haykırmak istiyorum
Seni seviyorum seni seviyorum
Seni sevmekle mutlu oluyorum…
22-11-2016
22:10
Kayıt Tarihi : 23.11.2016 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!