Seni Sevmekle Başlıyorum Her Güne.. Şiir ...

Öyle ya,unutmadım ki seni,gözlerin hala aynı,anlatabiliyor kendini.Seni sevmekle başlıyorum her güne.Hala,hala seviyorum seni işte....
ve kendimden nefret ettiğim sürece devam edecek bu,öyleyse hiç sevmeyeceğim kendimi! Seni sevdiğim kadar hiç gülemeyeceğim hayatın tüm iplemez gelen tutarsızlıklarına.Tüm kusurlarını örtüp karşıma geçen tüm ebeveynlerin,iyi ve şefkat dolu kalplerine saygı duyuyorum ama görüp geçiremediğiniz tek şey sevdiğim kalbin daha önce hiç atmamış olması ve dünyanın tüm aksi kurallarına rağmen halen biyerlerinde bana sevgi duymasıdır.Umrumda değil,ben girdiğim andan itibaren ki hayatın yanlış veya doğruları,sevmek göreceli bir kavramdır diye yürek parçalamıyor boşuna ağızlar.Yürüdüğün,adım attığın,dudaklarının kımıldadığı,saçlarını ellerinle dolandırdığın ve bana öyle baktığın her an,uyurken ki dönüşlerinde rahatsız olman,aksileşmen ne kadar masum olduğunu bilmeden yaptığın her şeye aşığım işte..... adım atarken sergilediğin tüm asalete,konuşurken küçük çocuklar gibi,dudaklarını geri geri yumup,iç çeker gibi konuşmana ve ilk o başbaşa kaldığımız gece sen iğnenin uyuşturucu etkisinin içindeyken bile bana bakan suskun gözlerin hala gözlerimin önünde.Sevmek nedir diye sorsan bir sürü nasihat veririm ama ya uygulayamaz ya da karşısındaki bunu anlamaz.Ama sen ama sen tahmini yaşam sürecimin,tam da çeyrek yüzyılısın.Tamamı da bundan sonra harcanacak ve mutlu olunacak tek umudumsun.Seni tüm sevgilerin belki aksi yönünde,dokun(a) madan,sesini duy(a) madan ama hep hayellerinle yaşayan biri olarak geçireceğim tüm ömrümü.Ne yaparsam ikimiz için,ne biliyorsam biz adına.Sen şimdi yaşa tüm ömrünü,kimi istersen onu sev birşey diyemem ki,belki de evlenirsin ki öyle de olur zaten,karşılık beklemeden ben yaşarım BİZİM ÖMRÜMÜZÜ......