Seni Sevmek Seni Yaşamak Şiiri - Fatma A ...

Sevmelerim vardı kendime sakladığım. Kendi kurduğum yüksek kaleli duygu kentimin hükümdarıydı. Her sabah aşkın tenine fakir giysilerimi geçirip, gönlümün kaya çiçekleri ile dolu gururlu patikasında gezintiye çıkardım. Yamalı sevdaları gönlümün dehlizlerine gömüp, umutla ellerine tutunurdum.

Sözcükleri kaybolmuş kitap cümlelerinin anlattıkları olurdum bazen, bazen de kangrenli gecelerin kâbusu. Ansızın patlayan bir fırtına olursun, limanında hasara uğrarım, gözlerinin koylarında saklanırım. Bazen baharda dans eden rüzgâr, bazen de yüzüme, elime düşen kar olursun.

Dokunmaların üşütmez beni. Isısını kaybetmiş güneşin fersiz ışıkları gibi sararken ağrının ilacının aşk olduğunu anlarım. İnce bir sızı sol yanımdan yükselir, nefesim kesilir boğulurum. Sararmış ömrümün son nefesleri hırıltıyla ortalığı inletir.

Derin girdaplarda çoğalırım, yaralarım büyür dilim ise lal olur söylemez acıların kaynağını. Açılan derin yaralarıma umut tohumlarını ekip tutkularla sularım. Her fidan aşk, her dal sevdaya ulaşır. Ölüm denizlerinde hicran ağıtları yakılır ölüler üzerine. Bu figanlarda çevir üzerime güneşlerini, bırak yaralarım kutlansın, dökülsün parça parça sen nefesin içime dolarken ben varlığınla yanayım.

Biriktirdiğim senli anların meyi ile sarhoş olayım. Gökten yıldızları indir, donansın her yer ışıltılarla, en parlak yıldızı sol yanıma takayım. Aydınlığında ruhunun cennetine yol alayım. Sakla beni kuytularına, avuç içlerin ile sula, gözlerinin ufkunda her sabah yeniden doğayım.

Gözlerimiz birbirine değerken ruhlarımızın kavuşmalarına şahit olayım. Gururun ve çekingenliğin mutluluğu kaçırmasına izin vermeyelim. Gece çekilen acıların serinliğinde, kıskançlığın öldürücü zehrini akrebin kuyruğundan almalıyım. Pişmanlıklarımın takibinden kurtulmalıyım. Hayat denen yaşamın zaman diliminde, kader çizgimde yürürken her sendeleyip yere düştüğümde keşkilere sarılmak istemiyorum.

Susuşlarımın sessizliğinde senin sessizliğine baskın gelmeliyim. Terklerin bedenimi zorlamasına karşı gelerek çareyi yazmakta bulmamalıyım. Karaçalı sazlıklardan geçerken pişmanlıklarımın yaraları ruhumda ve bedenimde kanamamalı. Özlemini içimde hissettikçe sisli gecelerde ki bezginlikten kurtulmalıyım.

Kınındaki bıçak gibi belimde taşıdığım özlemin soğukluğu bedenimi donduruyor. Soğuk odaların küf kokan duvarları arasında senin yokluğuna sarılıp üzerime örtülen acılara aldırmadan yasaklarla bağlanan ellerimi, yüreğimin üzerinden ayırmamalıyım.

Denizlerin üzerindeki sisleri gülümseyişinle kaldırmalıyım. Yol dediğim duraksamalarda sana ulaşmaya çalıştığım hedeflerimde engelleri bertaraf etmeliyim. Gözlerindeki sessiz özürlerin sebebini sensiz yaşadığım günahlara saymalıyım. Kalbimin sensiz ritim tutmasına izin vermeden.

‘’Ben yerine biz diyerek birbirimize baktığımızda kendimizi görmekti seni sevmek.
‘’Seni seviyorum’’u sözlerle dudaktan dökerken değil, yürek ritmiyle gözlerden akmasıydı seni sevmek.
Yağmur damlalarının yer düşüp çoğalarak akmasıdır seni sevmek.
Yaz yağmurundan sonra oluşan gökkuşağında gülümsemektir seni sevmek.
Seher yelinin yüzüne kondurduğu öpücüktür seni sevmek.
Kış güneşinde son tomurcuğun ayaza inat açmasıdır seni sevmek.
Dilimden dökülen kutsal sözcükler gibidir seni sevmek.
Sensiz zamanları ayrılığa inat senli zamanlara dönüştürmektir seni sevmek.
Parmaklarımın arasına sıkıştırdığım ince sigaramın tütününü dolduran dumanı ciğerlerime çekmek ve her dumanı senin nefesin olarak yutmaktır seni sevmek.
İç çekişleri arasında düşler kervanına binip, durduğum zamanda köşeme çekilirken kanımın içime akmasıydı seni sevmek.’’

İşte bu sevmelerin arasında büyük vurgunları yaşamadan sen dolu geçmişleri geleceğe taşımalıyım.

01.01.2013
Fatma AVCI

>>>
"Yokluğunda kendime kurduğum sensiz, sevgisiz bu hayat için sorgulayacaksın önce. Bir sevda olmaksızın geçen kırık dökük günlerin yapayalnız geceye uzanıp, sessizliklere uyandığım sabahların hesabını vermemi isteyeceksin sana...
Soğuk kış gecelerinde bir kadeh rakı eşliğinde hüzünlendiğim gözyaşı yüklü saatlerin hesabını...
Kaç zaman oldu? Diye soracak gamzeli bir gülüşle yıkanan göz bebeklerin. Kaç zemheri gece geçti sevgili, sevda sözleri duymadan, bir yürek sana değmeden, bir kucak sana açılmadan, bir çift sahici göz yüzüne, bir sıcak el tenine dokunmadan.
Kaç yıl geçti bilsen kaç uzun yıl kokun olmadan... Kaç zaman oldu bilmiyorum! "........... Serdar Yılmaz 2