Hedefsiz, belirsiz yollara koyulmak,
Duyguları zirvede yaşamak,
Acıları sol yanıma sığdırmak,
Nefes almak için bir sebep…
Seni sevmek,
Ölüme yürümek gibi bir şey.
Konuşmaya cesaret edememek,
Gözlerdeki ışığın solmaması,
Hakkın huzuruna mutlu varmak,
Geçen günleri hayra yormak,
Her adımda nefessiz kalmak…
Seni sevmek,
Ölüme yürümek gibi bir şey.
Yüreğim üşüyor yokluğunda,
Bir bulut kaplıyor güneşimi.
İstesem de eremiyorum yanına,
Yollar kapanıyor önüme,
Mesafeler diken oluyor ayaklarıma…
Seni sevmek,
Ölüme yürümek gibi bir şey.
Biliyorum, benim olmayacaksın,
Yıllar geçse farkıma varmayacaksın,
Bir gün bile hatrımı sormayacaksın…
Yine de hayalinle ısıtıyorum içimi,
Düşlerinle avutuyorum kendimi.
Seni sevmek,
Ölüme yürümek gibi bir şey.
Işıldayan gözlerini hayal etmek,
İstemeden senden uzaklara gitmek,
Yaşadığım ömrü yoluna adamak,
Son nefesi kollarında vermek…
Geçecek diyerek kendimi kandırmak,
Hayallere, düşlere sarılmak…
Seni sevmek,
Ölüme yürümek gibi bir şey.
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 14:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!