Seni sevdiğimi anladığım o ilk bahar günü,
İlk kez gönlümün sevdayla buluştuğu gündü.
Seni Sevdiğimi söylediğim o son bahar günü,
Dilimden ilk kez sevgi kelimesinin çıktığı gündü.
Sevdiğim senin beni sevmediğini anladığım gün,
Senin için hıçkıra hıçkıra ağladığım gündü.
Sevdiğim senin bana beni unut dediğin gün,
Senin uğruna her gece gözyaşı döktüğüm gündü.
Senin uğruna intahara kalkıştığım gün,
Senin başkasını sevdiğini duyduğum gündü.
Senin uğruna ölmeyi bile düşündüğüm gün,
Bu sevgimin imkansız olduğunu anladığım gündü.
Rüyamda senin öldüğünü gördüğün gün,
Senden hoşlanmaya başladığım gündü.
Sevdiğim senden uzaklaşmaya çalıştığım gün,
Sana aşık olmaya başladığım gündü.
Senin yarallere gelin gideceğini düşündüğüm gün,
Benim perişan olduğum kahrolduğum gündü.
Seni çok severken ellerin alacağını düşündüğüm gün,
Benim üzüldüğüm gündü, yıkıldığım gündü.
Sevdiğim senden uzakta yaşamaya başladığım gün,
En mutsuz olduğum günüm hatta ölüm günümdü
Belki bir gün beni seversin diye umut beslediğim gün,
Bilki seni çok sevdiğim hala unutamadığım gündü.
Sana ilk kez aşık olduğum, sevdalandığım gün,
Bu hayatta ikinci kez ve yeniden doğduğum gündü.
Seni Mecnun gibi, Ferhat gibi, Kerem gibi sevdiğim gün,
Bu dünyaya yeniden gözlerimi açtığım gündü.
Kayıt Tarihi : 7.3.2012 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!