Seni sevmek meğer günahmış. İliklerime kadar şimdi azabını çekiyorum. Apansız geliyor artık mevsimler. Yağmurun ardında hep güneş doğuyor ve ben gökkuşaklarında kirleniyorum. Anlama duygularım ve gördüklerimi kavrama yeteneğim şimdi mucizelere kaldı. Tenimde hep hazan var, ah bir görebilsen, kaç zamandır yataklardayım, kıvranmanın sessiz sedasız hallerindeyim. Hastalıklı iklimlerde arıyorum şimdi seni, ateşli geçen gecelerde afakanlardan soruyorum seni. Siman gittikce yabancılaşıyor ama güneş ve ay hergün doğuyor. Yoksa ihraçmı ettiler seni… Zamansız sevdanın günahı çok zor geldi be küçüğüm. Tutuştur, tutuştur artık beni.
Önder ÖZTÜRK
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta