Seni Sevmek İntihar Şiiri - Özdemir Aydın 2

Seni sevmek intihar gibi bir şey.
Kaç kez niyet ettiysem başaramadım,
Hep utandım elini tutmaya,
Başımı kaldırıp gözlerine bakmaya.
Kayıp bir kıta gibi sensizlik,
Her yerde seni okuyorum,
Varlığını hissediyorum.
Bir cuma vaktiydi "vuslata" diye dua edişim.
Seni sevmek ;
Hakkın yoluna hizmetkar olmak,
Dudaklarımdan yüreğine akan Kabe'den gelen zemzem,
Gönlümden gönlüne akan aşkı cennet.
Kerbela çiçeği,
Ehlebeyt nefesi,
Arş'a yükselirken senli ibadetlerim,
Kalemi kağıda her vuruşumda,
Bir kalp vurusu, bir ökçe izi.
Seni sevmek intihar gibi bir şey.
İki kemik arasına koyduğum yüreği,
Kanımın sıcaklığında ısıtarak,
Sensizliğin acısıyla dövmek.
Yokluğun çalarken bin yıl öncesinden kalan melodilerde,
Sönerken şehrin kandilleri,
Dudağımdaki sözcükler gözyaşına dönerken,
Kalemimdeki mürekkep yorgun düşerken,
Hasretin, firari bir mahküm gibi saklanırken gözbebeklerime,
Tüm mutlulukları yurdunun dinmeyen zılgıtlarıyla savururum.
Nazını göz kapaklarımın ferine bırakırken,
Ben, katran karası geceye karışır kaybolurum.