bazen düşünüyorumda,yıldızlarla başbaşa
senin yerine hayalin olan
sensiz bir deniz kenarında
sensiz yakamozlu gecelerde
senin için yıldızlara boşa çene yorduğumu,
uykusuzluktan
daha doğrusu seni düşünmekten
gözlerimin uyku yerine kan dolduğüunu
ama ne yazıktır ki
bunlara değmediğini
yeni yeni farketmeye başlıyordum.
bazen düşünüyorunda
neden her dertli şarkılar dinleyişimde
sen aklıma gelecekmişsin gibi
anlamsız bir his kaplıyor beyin hücrelerimi.
bazen senin sevdiğini sevebilmek
kinle beslediğin duygularına ulaşabilmek
aradığın karaktere sahip olabilmek için
herhalde senin gibi aşağılık bir karaktere
bürünmek gerekiyordu.
bazen düşünüyorumda
senin için düşündüklerimin
ne kadar anlamsız,
hiçbir manaya gelmeyen lafların
ağzımın içinde yoğunlaştığını,
bir lav gibi beslediğim kini
sana püskürmek yerine
bense kendim için en zor yolu seçtiğimi
'seni sevmek'gibi
sana duyduğum nefretin içinde
sevgiyi aşkı aramaktı benim için zor olan.
neden seni düşündüğümü
sanki bir zorunluluk hisseder gibi
beynimde tabulaştırdığım seni
vazgeçilmez sandığım seni
paylaşılmaz sandığım seni
kendimde arayıpta bulamadığım beni
neden sana esir yaptığımı hala hada anlamış değilim.
zor olsa da bu kelimeyi söylemek benim için
acı olsa da seni sevmek güzeldi...
Kayıt Tarihi : 19.7.2006 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!