Sen şimdi ordan baktığında,
Mektup yazıyor sanarsın..
Yada hesap kitap,
Belkide şiir karaladığımı..
Aslında hiç biri değil...!
Şehir yorulup sokaklar sessizleştiğinde,
Seni içimden çıkartıp,
Önce kaleme sonra kağıda,
Küçük bir sitemle başlıyorum resminiz çizmeye..
Sonra uzak lığın,
Yasak lığın isyanıyla devam ediyorum..
Ve gecelerimin tam ortasına sahip olan tenin geliyor aklıma,
Harflere yüklüyorum,
Tenini,
Güzelliğini,
Hatta sevişmelerimizi...
Aslında çaresizliğimi,
Değişmez kaderimi,
Ve göz yaşlarımı cümlelere yüklüyorum,
Bulut misali yüreğimden..
Sonrası mı...
Sonrası saat gecenin üçü,
Masada çay soğuk,
Dudakta tütün sönük,
Yürekte aşk yanık,
Sonrası hep aynı işte..!
Senden uzakta,
Senden habersiz,
Seni yazıyor,
Seni ezberliyor,
Seni büyütüyorum içimde..
Ve her defasında en son diyorum ki,
Seni sevmek güzel...
Kayıt Tarihi : 4.7.2015 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!