Okumayacaktın sensizliğinin eserini
Satırlara karışan gözyaşlarımı görmeyecektin
Bildiğimi bilmeyecektin ihanetini
Artık biliyorsun sende
Ayna olan sayfalarda gördün kendini
Yüzsüzlüğümü okudun hala seni sevebildiğimi
Gururumu yok saydığımı ihanetini kabullendiğimi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta