Seni sevmek bağda uyumak gibi,
Bir çam ormanında solumak gibi,
Sesin çağıldıyor rüzgar içinde
Yüksekten dökülen bir ırmak gibi.
Seni sevmek benim her günkü işim,
Cildin ipek gibi, saçın ibrişim,
Yüzün andırıyor tıpkı sedefi,
Seni böyle görmüş, böyle sevmişim.
Yaşamayı sevdim seni sevince,
Ruhum ürperiyor sen ürperince,
Ben yaşanmış saymam hiçbir günümü
Seni yakınımda göremeyince.
Ne balı özlerim, ne de kaymağı,
Ne gülü özlerim, ne de yaprağı,
Seni görür görmez zavallı kalbim
Ateşlerde kaldı baştan aşağı.
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 33-34/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.10.2004 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/03/seni-sevmek-benim-her-gunku-isim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!