Seni sevmek asıl beni güçsüz kılan
Yoksa ben ölüm ayaklarına yatacak adam değildim
Gecenin karanlığından günün aydınlığından kuşkulanışım
Dilime doladığım en bıçak sövgüler
Hep seni sevmekle başladı seni sevmekle edindiğim
Seni sevrek asıl beni güçsüz kılan
Yoksa ben doğuştan yenik değildim
Umutlarım vardı masmavi gücüm kuvvetim vardı
Dağıtmakla tükenmeyen çoğul sevgilerim
Herkesle bozuşmazdım insanlardan kaçmazdım
Şimdi yanımda kim kaldı?
Seni sevmek kırdı beni en iç dallarımdan
Aldı götürdü küçük mutluluğumu aldı götürdü
Ellerim titrer miydi böyle ikide bir ağlar mıydım
Olağan bir yaşantım vardı başka bir adamdım
Seni sevmek asıl beni güçsüz kılan…
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 18:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!