“ Ömrümün en büyük hatasısın !”
Kalbinin, hiç farkı kalmamış taşla
Keşke bu sevdaya, kataymış değer !
Gözümü gönlümü, doldurdun yaşla
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer !
Benim ile kalbin, yumuşar sandım
Nasıl da aldanıp, nasıl da kandım
Bir sana tutuşup, bir sana yandım
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer !
Gözümde bir melek, görünüyordun
En güzel tavrına, bürünüyordun
Kalbime bu aşk’la, yürü diyordum
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer
Attığım adımdan, dönmedim geri
Anlımdan boşaldı, emeğin teri
Kalbine yandığım, o günden beri
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer !
Ne neşe verdin sen, ne huzur bana
Güvenir mi gönlüm, bir daha sana
Çoktandır güzelim, yettin bu cana
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer !
İyi ki gönlün de, uzun kalmadım
Dik durdum kendimi, asla salmadım
Bu gerçeği geç de, olsa anladım
Seni sevmek aşkım, hataymış meğer !
Kayıt Tarihi : 26.9.2017 14:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!