Seni Sevmek Şiiri - Memet Karabalık

en çok seni alırım hayallerime
kilime işlenen motiflerin inceliği gibi düşünürüm seni
elimi uzatsam
sana çarpar gözlerim
nefes alsam
bir uzak diyardan gördüklerim
bir şehrin sensizliği midir
seni özlemeyi öğrenmek için mi gidişlerim
içimize sindirdiğimiz çocuk hasretleri kadar
sabrın taşı deldiği günde doğacak çocuklarımız
tarihin bittiği gün
kusmana sebep olacak gökdelenleri yıktılar
biliyor musun
her gün efkarlıyım
gördüğüm kadınlara sana bakar gibi bakamıyorum
basit denklemlerin arasına sokuyorsun ellerini
bomboş beynimin labirentlerinde dolaşıyorsun
gözlerini biliyorum artık
kahverengi sayfalar gibi yazıyorum onları
kana bulanmış toprakları yıkıyorum
kan tutmasın diye seni
kimi şiirlerime sevgimi taşıyorum
çocukluğumun aşkı çarpıyor bazen kıyılarına
seni incitmesin diye topluyorum
çiğ düşmüş yaprakları topluyorum
kağıdın bittiği yerde seni arıyorum