Seni sevmek, gözlerinde kaybolmak gibi,
Yeşil bir denizde boğulmak gibi,
Bir yağmurun altında, sırılsıklam kalıp,
Üşümek, ama yine de vazgeçmemek gibi.
Seni sevmek, hiç yorulmadan yürümek,
Yolların sonunu bilmeden gitmek,
Bir şairin en güzel mısrasına sığınmak,
Ve orada sonsuza dek yaşamak gibi.
Seni sevmek, suskun gecelerde bir dua,
Adını fısıldayan bir rüzgâr gibi,
Kelimeler yetmez anlatmaya seni,
Şiirler dahi eksik kalır, yarım kalır gibi.
Seni sevmek, yangında bir damla su olmak,
Çölde bir vaha, serap değil, hakikat olmak,
Ömrümü gözlerinin rengine boyamak,
Ve o renkte kaybolup gitmek gibi…
Hazar Uzun 🌑
Kayıt Tarihi : 11.3.2025 00:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!