Seni Sevmek Şiiri - Nurullah Açıkgöz

Gündoğumunda,
Ufuktaki kızıllığa bakarken
Seni Sevmek,

Bir tarafında,
Uyku vakti gelen mâhın;
Bir tarafında,
Gözlerini güne daha yeni açan mihrin olduğu semâda
Aydınlık, karanlığı örterken
Seni Sevmek,

Papatyadan gelinciğe,
Lavantadan manolyaya
Arılar vız vız uçarken
Seni Sevmek,

Kediler, köpekler, karıncalar
Övgüler içinde dans ederken
Seni Sevmek,

Deniz dalgaları
Turkuaz kıyıdaki,
Sohbet eden yeşermiş taşları ferahlatırken
Seni Sevmek,

Günbatımında
Martılar gökte senfoni yaparken
Seni Sevmek,
Ne güzel!

Bulutların üstünden
Tebessümle bakan ayı seyrederken
Seni Sevmek,

Yarasalar, ateş böcekleri, baykuşlar
Ezgiler çığırırken
Seni Sevmek,

Takım, takım yıldızlar
Şahane çizimler yaparken
Seni Sevmek,

Abili, ablalı; beş, altı yıldız
Bir araya gelip
Sen'in harika işlerinden bahsederken
Seni Sevmek,
Ne güzel!

Seni Sevmek,
Ne güzel!

Seni Sevmek,
Ne Güzel,
Rab İsa'm!