Seni Sevmek Şiiri - Şerife Tekmen

Seni sevmek,
Bazen
Sen uyurken kapının önünden geçmekti.
Bazen bir kaç dakika pencerene bakmaktı.
En çok da
Seninle bakar gibi bakmaktı uzaklara.

Seni sevmek,
Karıncalarla konuşmaktı sabah sabah,
Kargalarla selamlaşmaktı bazen.
En çok
Mavi ortancalardaki
Çiğ tanelerine dokunmaktı.

Seni sevmek,
Durup dururken bir türkü mırıldanmaktı.
Çayı cam bardakta içip rengine hayran olmak,
Yanında bir de simit yemekti bazen.
Mendil satan çocuğun
Başını okşamaktı en çok.

Seni sevmek,
Dalgaların sesini dinlemekti kıyıda;
Uzaklaşan yelkenliye
Kaptırıvermekti aklını bazen.
Seni sevmek,
En çok
Derin bir nefes alıp gülümsemekti;
Kanayan yaralarına rağmen,
Acılarına, hasretine, gidişinden çok
Aslında hiç gelmemiş olmana rağmen.

Seni sevmek,
Sensizlikte seni sevmekti.
Seni sevmek,
Gülümsemekti
Her sabah yeniden.
Her sabah yeniden...