Seni Sevmek Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Acıya sarıldı sevda.
Yüreği paramparça bir çift göz.
Boğuldu hüzün denizinde, sevinçte.
Yas zamanı şimdi, hüzün zamanı.
Evlisindir artık, kara yazınla.
Parmakların dokunur saza,
İnce bir melodi duyarsın.
İşler yüreğine acısı.
Bir kadeh doldurursun sevdandan.
Aşkın sarhoşluğu başında.
Haykırırsın dünyaya,
Acı, keder dolu yaşama.
Açılmamış perdeyi yırtarsın hışımla.
Oynanmamış oyunu bozarsın.
Deniz yıldızını arasın,
Hiç bulunmayan bir yerde.
Göz nurun bir kilim parçasında.
Onu da bir kibrit alevler.
Bir saman yığınında kaybolmuş,
Gönlünün sevdaları.
Yak samanları, bul anahtarı.
Çiçeği burnunda bir güzel.
Sevgiyi tatmamış, ne anlar.
Öğret ona sevdayı, anlayıncaya kadar.
Boğulmadan şu koca denizde,
Sevgiliye sarılmak, tüm gücünle.
Kandırmak sevdayı bir çocuk gibi,
Bir şeker parçasıyla.
Kaçırmak elinden umutları.
Küflenmiş kitapları yakmak.
İçinde sevda olanı aramak.
Aramak bir ömür geçsede seni.
Kavuşmak, ölüm anında bile olsa.
Sarılmak sana, doyasıya sarılmak.
Bir daha ayrılmamak üzere,
Senle beraber olmak.