Seni Sevmek Şiiri - Enver Şanlı

Zordu Seni Sevmek;
Mesela , Bir Neyzenin Neyini Üflemesi gibi,
Mecnunun Leyla’ya ,Leyla’nın Mecnuna Kavuşması gibi …
Ama Ne Neyzen Vazgeçti, Ne kadar Zor Olsa da Neyinden !
Ne de Mecnun, Imkansız Denilen Leyla’sından..!
Güzeldi Aslında Seni Sevmek;
Mesela, Bir Bülbül’ün Gül’e Sevdası gibi …
Bir Çiçeğin, Toprağa Sımsıkı Sarılması gibi…
Ve Bülbül Öterdi, Gül Dinlesin diye,
Ve Çiçek Severdi Toprağı, Yalnız Beni Bilsin diye ..!
Acımasızdı Oysa Seni Sevmek;
Mesela, Bir Kölenin Efendisine Muhtaçlıgı gibi,
Bir Meyvenin, Çürük bir Dalda Hayata Tutunması gibi ..!
Ama Ne Efendisi bilirdi Kölenin Kıymetini,
Ne de Dal, Onunla Hayata Baglanan Meyvenin Yüregini ..!
Iste Tamda Böyle idi Seni Sevmek;
Mesela,Bir Adamın Seni Deliler gibi Sevmesi gibi,
Ve Sevgili,
Neyini Üfleyen Neyzen Ben, Ney Sen !
Leyla’sına Vurgun Mecnun Ben, Leyla Sen !
Gül’e Sevdalı Bülbül Ben, Gül Sen !
Topraga Sarılan Çiçek Ben, Toprak Sen !
Efendisine Muhtaç Köle Ben, Efendi Sen !
Dala Tutunan Meyve Ben, Dal Sen !
Ve Sevgili;
Seni Deliler gibi Seven o Adam ‘BEN’, Sevilen ‘ SEN ‘ !
Kısacası Tarifsizdi SENi SEVMEK …