Seni Sevmek... Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Laf ola, beri gele türünden sevmedim seni ben,
Kerem ‘e, Mecnun ‘a, Ferhat ‘a örnek olmak için sevmedim,
Sevmedim dillere destan olmak üzere,
Zaten ben bile bilemedim nasıl edip de seni sevdiğimi.
Bir de baktım ki;
Saplanmış yüreğime ucu zehirli bir ok,
Bir yanından girmiş, çıkmış obir yanından.
Ağaçtan ok desem; değil,
Demirden ok desem; değil.
Öylesine çelikten bir ok ki; daha artık akkor halinde,
Canım o yüzden
Cançekişmeye başlar olmuş
Bedenimde.

Tadlara hasret dilimde bir büyük lezzet vardı,
Başımda bir dönme, bir dönme, bir dönme,
Bir fokur fokur fıkırdayp kaynama, kanımda,
Delip de geçmiş gibiydim göğün bütün katlarını
Görülmemiş bir hafiflik soluk almaya başlarken
Kanatlarımda,
Sanki bir yepyeni sahife açılır gibi oldu
Hayatımda.

Onun içindir ki;
Bana yepyeni bir yaşam tarzı oldu seni sevmek,
Vazgeçilmez bir tutku oldu
Ekmek yemek, su içmek gibi,
Güneş doğunca uyanamamak,
Gece olunca yatamamak gibi,
Yüreğini tunç havanlarda tokmaklarla ezmek gibi,
Dilini ıslatamamak,
Gözpınarlarını kurutamamak gibi,
Seni sevmek;
Çok iyi bildiğin bir yerde
Kaybolmak gibi.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >51-52/100)