Bir gökyüzüydü seni sevmek
Baktıkça uzayan, yaklaştıkça kaçan
Gökyüzünden düşen bir kar tanesiydin
Tene değince eriyen, erirken eriten kar tanesi
Bir mum ışığıydı seni sevmek
En karanlık gecemi aydınlatan, geceme ışık tutan
Seni okuyordum o ışıkla, sayfa sayfa
Biraz hüzün, biraz mutluluk, biraz da umut
Okuduğum son satırdın arda kalan
Bembeyaz bir ten, kömür karası gözler
İşte o gözler üstündeydi, sinemi kanatan ok
Kanatırken yürek parçalayan, can yakan
Bir ömürdü seni sevmek
Sevdikçe azalan, azaldıkça artan özlem
Bir kitaptı, senin tarifin bende
Oysa iki mısralık şiirdi seni bana anlatan
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!