Seni Sevmek Şiiri - Akın Korkmaz

Yitip giden her günümdür seni sevmek
Ne tuhaf şeydir gelmeyeceğini bilmek
Karanlık şafakta uyanmaktır seni sevmek
Sanki sırtımda güneşten kor bir gömlek

Sevgiye olan açlığımdır seni sevmek
Her defasında hasretinle yüzleşmek
Ölümüne susamaktır seni sevmek
Kızgın çöllerde kızılcık şerbeti içmek

Bir çocuğun gülüşüdür seni sevmek
İçimde tertemiz hayaller yeşertmek
Yağmura muhtaç kırlardır seni sevmek
Her yeni çiçeğe ellerimle sular vermek

Bilmediğim yollarda yürümektir seni sevmek
Yorgun adımlarla gölgeler içinde ezilmek
Sessiz uzunca bir sahildir seni sevmek
Hedefsiz gemiler gibi açıklarında demirlemek

Kıvrılan bir demir yoludur seni sevmek
Basarken raylara seni sevdiğimi söylemek
Çaresiz el sallamaktır seni sevmek
Geçen her trende demir sesiyle irkilmek

Yağmurlu akşamlarda ıslanmaktır seni sevmek
Sırılsıklam yağmurda gözyaşlarımı gizlemek
Bana seslen diye haykırmaktır seni sevmek
Geceyi parçalayan gök gürültüsünü işitmek

Kimsesiz sokaklarda yaşamaktır seni sevmek
Uzansa da ellerim ateşe soğuktan titremek
Buz gibi havayı solumaktır seni sevmek
Yıldızlara bakarken dumanı içime çekmek

Ağır ağır hasta düşmektir seni sevmek
Direnirken hayata dizleri çözülmek
İdam sehpasında son istektir seni sevmek
Gözlerimi kaparken seni yanımda görmek

Bir mezar ziyaretidir seni sevmek
Nice sessiz gibi sessizliğe bürünmek
Son nefes kadar güzel seni sevmek
Düşerken toprağa kollarında can vermek