Seni Sevmek... Şiiri - Aylin Kılıç

Hüznümde bir mayın patlaması
Kuşlardaki menekşe kokusunu,
Gökyüzündeki yıldızları,
Düşlerimdeki seni getirir bana...
Yüzümdeki sürgün gülümseyişim,
Bir yaşına daha girer her gece...
Yüzünü, adını çizdiğim
Buğulu camlar da silinir.
Söndürdüğüm sigaralarda hayalin...

İnce bir akşamdır
İner yüreğime deniz kıyısında.
Yakamozlar neden ağlar ki?
Utangaçlığım ay ışığından saklanır.
Mayıs sıcaklarını hüznüme alır benden habersiz.
Gürültüsüz sözlüklerde bulamam adını.
Hani tanıdık sevinçlerde,
Bir çocuk sesi gelir ağlamaklı...
Ağlarım o zaman...
Bir uzun yedi karanfil de ağlar
Seninle bana.
Bize...!

Göğsümde senden kalan can kırıkları.
İşli mendilimi ıslatır gözyaşlarımla
Ve ıslaklığı ile buruşur...
Sabahın seherinde,
Tomucuklarında güller patlar.
Bir mavi kuş konar dikenine,
Kanadı kanar...
Elimi koyarım sol göğsüme,
Elim yanar acısından.
Ben yine ağlarım sana...
Anlamıyorsun ki sen bu acıyı...
Anlamıyorsun...!

Bilmiyorsun ki sen;

Seni sevmek; gönlüme en yakışanı.
Seni sevmek; bütün öfkelerime rağmen,
Göğsüme çarpan kuşların kanat çırpıp,
Uçmayı öğrenmesi gibi.
Seni sevmek; çiçeklerin dillenmesi gibi...
Seni sevmek; gurbet akşamlarında
Sılaya hasret kalmak,
Orda yaşamak gibi...
Seni sevmek; her gece sensiz toz duman olmak gibi...
Seni sevmek var ya
Seni sevmek...!
Tarifi yok bende
Sence yazılır mı?