Seni Sevmek Şiiri - İlyas Gültekin

Ben seni,
mutluluk resimleri çizdiğim duvarlara resmini asarak sevdim..
Ben seni,
Uçsuz bucaksız vahaları aşıp varacağım mezilim olarak sevdim..
Kıyısını dalgaların dövdüğü, maviliğinden bişi eksilmeyen deniz gibi...
Yanında yıldız olmasada, yeryüzünü aydınlatan ay gibi sevdimm..
Bir kuşun kanadında ararken özgürlüğü,
Bir kelebeğin çiçeğe konuşunda,
Yarına umutla bakan çocuğun gülümsemesinde,
Ve Aşıkların sarıldığı sevgi tepesindeki huzuru dileyip sevdim..
Özlemenin,
Adının geçtiği her yerde boğazıma takılan cümlelerin olduğunu farkettim..
Seni özlemenin, yüreğimde bıraktığı cam kırıklarını,
Burnuma değen kokunun yokluğunda, canımı yaktığını hisettim..
Uslanmıyorum;
Yoruluyorum, acı çekiyorum, hasretinde boğuluyorum ama uslanmıyorum..
Seni içimde öldürmeyi dilerken hergün içimde binlerce kez ölüyorum..
duygularımı, düşlerimi, kendime olan merhametimi öldürüyorum, ama yinede özlüyorum...
Vazgeçemiyorum senden işte....
Öyle ya bu bir aşktı ben dilsiz sen sağır söylenmedi, duyulmadı, yaşanmadı ve bitti....
Bir gün olurda yolun düşer diye ben hala;
Bittiği yerdeyim.....
Bıraktığın yerde seni beklemekteyim..