Seni Sevmek Şiiri - Emin Zeybek

SENİ SEVMEK

İlkbahar yağmurunu damla damla hissedip
Bembeyaz bulutları sarmaktır seni sevmek.
Bir kuşun kanadında uçtuğunu zannedip
Gönüller vuslatına ermektir seni sevmek.

Sevda derdine derman, şifalı bir reçete
Sen çoban yıldızımsın kaybolduğum gecede
Miski amber kokulu rengârenk bir bahçede
Mutluluk çiçeğini dermektir seni sevmek.

Gözlerin, esaretin gönüllü hali gibi
Saçının her bir teli, bir çiçek dalı gibi
İlkbahar kırlarında papatya falı gibi
“Seviyor mudur? ” diye sormaktır seni sevmek

Seni sevmek ateşten gömlek giyebilmektir
Alevlerin içinde sevdim diyebilmektir
Yol karanlık olsa da yürümeyi bilmektir
Umudun kapısından girmektir seni sevmek.

Mermer zemin üstünde yalınayak yürümek
Güneş ışıklarını ardın sıra sürümek
Seni sevmek çabadır, gönülden gelen emek
Yoluna yüreğimi sermektir seni sevmek.

Sen nazlı peri kızı, ben sana âşık sultan
Sevdanın kalemiyle destan yazılsın, destan
Allah’ın izni ile bu dünyanın ardından
İki cihanda aşka varmaktır seni sevmek.

Bir sevgili koynunda seyre dalıp mehtabı
Senden başka kim varsa yok sayıp muhatabı
Beraber öleceksek aşkla kazıp türabı
Aynı kabir içine girmektir seni sevmek.

Seni sevmek ibadet, Yaradan’a şükürdür
Kalbimin ortasına vurulmuş bir mühürdür
Aynı gönül içinde iki cihan ömürdür
Bu dünyada Cennet’i görmektir seni sevmek.

Emin ZEYBEK
Bursa