Seni Sevmek Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Çatlamış, kurumuş nadaslı toprağın
Suya hasret kavrulmuşluğunda
Yağmur bulutları geçerken üstünden
Yağmasın diye edilen dua gibi

Demirci ustasının güçlü kollarında
Alnından akan terlerle
Vurup vurup tavına getirdiği demir gibi
Ruhun gözlerinde saklanmış yalnızlık
Yapışır tenine koparmak istersin
Koparamazsın ömrü geçireceğin acı gibi

Camekânda rengârenk çiçeklere bakıp bakıp
Kokusunu duymak isteyipte duyamamak
Dokunmak isteyipte dokunamamak gibi
Yasaklarla çevrilmiş tel örgü arkasından
Umudunu kaybetmiş mahkûm gibi

Şimşekler arasında kalmışta
Güneşi yaşayan bahardaki gül gibi
Ömrünü törpüleyen kederler silsilesinde
Her bir nefeste ölümü yudum yudum tadarken
Mutluluğu bulmuşta yaşıyormuş gibi

Ah yar; sana kavuşmak
Güneşi batıdan doğurmak gibi imkânsız
Kanayan yaraya tuz basmak gibi acı
Acıdan yanmış yürek kadar sancılı
Seni sevmek;
Ağrıdan zonklayan şakaklarım demek
Sabahlara erişemeyen rüya görmek
Ve Parmak uçlarından tutunduğum
Suret yaşamın içinde olmak kadar gerçek