Seni SEVMEK! ! ! Şiiri - Yusuf Arslan

Gittiğin günden beri
Yokluğuna alışamadı gönlüm.
Ben bu aşkın esiri
Vuslatını ömür boyu beklerim...

Hani bilsem beni sevdiğini,
Hani bilsem yarınların ne getirecegini....
Böyle hasretler içinde kalmam sancılı.
Yollarına düşerim, gücüm yeterse...
Zamanı çabucak bitiririm
Gönlün isterse...
Sen beyaz güllere vurgun
Bütün mutluluklara sevdalı
Benim yüregim yorgun
Çiçeklerim ağır yaralı...
Sev desen
Bütün ayrılıklar yalan olur...
Ne kaybederim ki yok desen
Yine bir sevda yüreğimde talan olur...
Bir gülüşün ayakta tutar
Hayalin, son eserin senden kalan olur...

Gittiğin günden beri
Uykuya alışamadı gözlerim
Ben bir garip serseri
Yine yıldızlara bakar seni özlerim...

Oysa daha yolun başında sevgi...
Usulca girecek gönlünün en zayıf noktalarına
Daha yolun başında
Hasret nene gerek
Neden böyle bakıyorum yaslı
Böyle içten
O güzel, o büyük İZMİRİN yollarına...

Senin hayallerin,
Gerçekleşebilecek gerçeklikte.
Benim umudlarım kaybolmuş.
Hayallerrim,hayalin çok ötesinde..
Bir yazgı,bir kader hayata tutunmak için aradığım.
Kendime hiçbir faydam olmadı bu yaşa kadar.
Sen hiç dokunmadan saçlarını taradığım...
Hiç utanmadan Nur yüzünü okşadığım...
Belkige sevmedim
Sevebilmeyi hiç bu kadar istemedim
Onun için değerlisin ya
Herkesi sevebilecek bir yüreğin var
Her yüzü güleni dost diyecek bir sevgin var
Oysa ben en acı ayrılıkları tatdım...
Çok gördüm ihaneti kancıklığı
Arkamı döndüm yine aldırmadım
Yere düşen düşmanıma
Hiç bir vakit saldırmadım...
Gözlerime sevda değse
Dimdik yürürüm üzerine
Yinede hiçbir faydam olmadı kendime...

Var git işin yokmu senin küçük hanım?
Ne diye girersin gecelerime
Vargit! ! !
Benim sevdadan canım yandı canım
Ne diye çekersin beni
Gecenin bu vakti İZMİRİN içine