Seni Sevmek Şiiri - Esra Birge

Seni yalnız seni seveceğim
Seni sevmeye seni seveni düşünmekle başladı ömrüm
Sen seni yaklaştıran gök
Sen sessizliğin göz kapamanin içte oluşturdugu hissin
Sen hep onu düşünmekle var oldun
İlk oradan çıktın düşüncelerin zikre dönüştüğü andan
Bir gün herkesi varlıklaştirildigi anda seni daha çok seni düşünebilmek
Seni dört duvara sığmayan çapı düşünülmemiş alem için de çekiyorum

Sen seversen severim ben
Senden beni isterse, sevmeyi isterim ben
Ve seni hatırlayabildikçe hayata karşı mutluluğum artar
Seni sevebilmeyi sürdürmek için, kapatmak gözlerimi en ıssız kopuşlu anlarımda bile
Seni her zaman seveceğim unutturmadığın sürece...

Kaldığın zamanın mevcutluğu uzun sürsün diye çokça yalnızlığı seçiyorum
Ve seni en çok şiir mısralarında okurken tattığım zevkin doruğunda özlediğimi farkettim
Öyle ki yanıma almadığım vakit her şey den çok senin o kitapta anlatılan değerini özledim
Seni isyan da, hıçkırıklara boğulmak üzere iken
Seni daha fazla seni düşünebilmek
En acımasız en mutluluk zamanda şükür le anabilmek
Seni çok sevebilmek için seni gözlerde aramak,
Yeşil de, mavi de, ağaç köklerinde sarilirken ki histe düşlemek
Uzun sürebilmesi için seni hissin koluna tutsak edip kucaklamalarda, bırakmamak

Seni, düştükten sonra bile hatırlayabildigim için beni sevdiğinden emin yaşamak
Seni hatırlatan, unutturmayan; seni hiçbir manaya tercih etmemekle mutluluğum katlanıyor
Bir vakit boğulurken içimdeki dolu da, bir kapı açıldı bir kapı daha ve tekrar sen de kaldım
Gittiğim halde geri döndürüldüğüm, durdurulduğum...