SENİ SEVMEK…
Seni sevmek…
Var olduğun için… Yaşadığın için…
Gölgenin değdiği yerleri ve Yaradan’a şükürlerle seni sevmek…
Sadece orada olduğun için… Sadece nefes aldığın için seni sevmek…
Yok olmaya inatla… Karanlığa inatla seni sevmek…
Bir varmış bir yokmuşlar yok! .. Sen varsın! .. Hayaller firar etmişken; sen gerçekken seni sevmek…
Masmavi gökyüzünü yüreğinde; simsiyah geceleri-bu kadar güzel olabildiklerini bilemeden- gözlerinde görerek seni sevmek…
Ve; varlığımı bilmeden, yaşadığımı görmeden, seni sevmeyi ve senin için ölebilmeyi kayıp olarak görmeden sana feda olurken dahi seni sevmek…
Seni sevebilmek…
07.03.2005
Tayfun KaradenizKayıt Tarihi : 9.2.2008 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!