Seni Sevmek Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Seni sevmek; bir martının kanadında yol alan bir şehrin izdüşümü...
Seni sevmek başlı başına büyük bir yalnızlığın içinde,
Hiçbir korkuya aldırış etmeden cesurca adımlar atmak yollarda...
Seni sevmek ustalık,başarı,güç...
Seni sevmek bir yıldırım hızında yere çarpış...
Seni sevmek hali hazır bir fırtınada,boynunu büken bir çiçek gibi kalabilmek...
Seni sevmek bütün zamanların içinde,
En yeni en sıcak ellerinde,
O hiç dokunulmamış teninde uyumak...
Seni sevmek; o büyük gözlerine bütün bir yaşamı sığdırmak..
Hep böyle olur bu seni sevmekler..
Ansızın,hazırlıksız vede saatlerce hazırlanarak...

Seni düşünmek...bütün zihinden geçen her noktayı,ince ince eleyerek...
Katıp önüne bütün düşleri büyük bir bulut gibi yoğun kümelenerek...
Seni düşünmek...şehrin içindeki en ince manzarayı gölgede bırakmak...
Seni düşünmek... günün en başından en sonuna,
Öfkenin en nazik yanında...
Yakınlığın en acı tarafında..
Hep böyle olur hep anzısın gelir seni düşünmek...
Düşüncelerin en güzelidir bütün anmakların içinde;
İnce bir cizgidir,ipten ince...