Seni Sevmek Şiiri - Yalçın Ergün

Seni sevmek, uçurumun kenarında yaşamak gibi…
Ha düştü düşecek bir beden, hastalıklı ve ölüme hazır
Baş döndürücü, korkutucu ve esrarengiz bir son
Yahut kanyonun dibindeki güzelliklerin ürpertisi

Seni sevmek, sidik zoru sevdalar misali...
Ha bitti, bitecek bir rüya
Ömrün vadesi kadar bilinmez, ecelin nefesi kadar hissedilmez
Bir o kadar beklenen, özlenen…

Seni sevmek, ağlamaklı bir roman emsali...
Acıklı, etkileyici, sonu hüsrana varan
Keskin ve umarsız sözler gibi yaralayan
Ama sürükleyici ve bitimine hazır olunan

Seni sevmek, aslında kendini de sevmek…
Yalanlardan örülmüş bir koza içinde
Kendi iç dünyasında bulduğu huzur insanın
Ve kendini kandırmanın en kolay yolu

Seni sevmek aslında hiç bir şey...
Gel gör ki, hiçlikler içinde bile mutluluklar beklenen
Hayatın tam ortasında bir yerlerde,
Bilinmeyeni bilmenin verdiği hazzı hissettiren

Ve seni sevmek, başlı başına bir hüner…
Yaşamak ölmek arası incecik bir çizgi
Hayalle gerçeği ayıran en güzel duygu
Bilinenin içinde bilinmemezlik tattıran öylesi bir olgu

Seni sevmek, güzel şey…
Seni sevmek, baş belası…
Seni sevmek, ömür törpüsü…
Seni sevmek, sırat köprüsü…

25.09.2002