Seni Sevmek Şiiri - Yunus Kayım

Gecenin bir yarisi,
Gözlerim bitemeyen gecenin yakici soğuğunda hala nöbette.
Yüreğimden seni söküp aterken hic düsünemedim bile
Geride kalanlarin kulaklari yirtan cigliklarini.
Sen herseyi vaad ederken bana,
bilinmeyen anlamsiz bir kaybolusun icinde biraktin yalniz basima.
Sözdü verilen aramizda yerine getirelecek
ve Tanri´ninda sahit oldugu kutsal bir yemin.
Bakiyorumda sanki eskimis hersey yada hic söylenmemis.
Kocaman bir sehrin korkunc karanliginda kaybolmusuz,
birbirimize yakinlasmak istedigimiz her an dahada uzaklasiyor
Tesbih taneleri gibi dagiliyoruz dört bir tarafa.
Elinden oyuncagi alinmis bir cocuk misali gözyaslarimizin önüne gecilemiyor
kalplerimiz acimasiz bir kartalin penceleri arasinda parcalanmis gibi.
Eriyoruz yavas yavas, tükeniyoruz bir tanem.
Aramiza ´Gurbet´ denen o acimasiz yilan girdiginden beri hicbirseyin anlami yok.
Terk edilis buymus demek, herseyin zamansiz bitisi gibi.
Sabahleyin uyandiginda hava aydinlanmis olsada
sen karanligin icinde yapayalniz kalmis gibisin.
Anladimki ben seni kaybetmekle sanki bütün degerleri bir anda kaybetmis gibiyim,
öyle yaraliyim ki kanatlari kirilmis bir kusun caresizlik icinde kivranisi gibi halim.
Seni sevmek eger sucsa ben cezami cektim.
Ayri kalmanin yükünü cekmekse cok agir.
Kışın ayazinda, cehennemin sicaginda kalmak gibi birseymis seni sevmek.
Seni sevmek
Herseyin bitisi ve baslangici arasinda kalmak gibi...