Bocalayıp durdum nesnelerde ve caddelerde
Adım bile yoktu ki
Adam bile sayılmadım
Dünya durdu bekler idi boşlukta
Nice mekâna girip çıktım
Otoyolda kasidesiz tüneller
Ağız açmış bekleyen hangarlar
Her şey boş, soluk, suskun
Düşmüş, isimsiz nice kimlik
Tarifsiz uzaktı her şey
Ötekiydi her kez
Dolduruncaya kadar bir nükte sen…
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!