Seni sevme hakkımı kullanıyorum

Seni sevmemin bedeli ne olacak
Bu düşünce aklıma geldikçe geceleri
Yüzüm sararıyor önce
Sonra birşeyler düğümlenip kalıyor içimde
Bu aşkın sonu ne olacak

Gözlerine baktığımda gündüz saatleri
Kendi gözümün içinde,bir saç teli
Bir tozum ben sanki
Bilemezsin; gözlerimden kalbimi bulan sancının derinliğini

Seni sevdiğime inanıyorum
Bir o kadarda senin beni sevemeyeceğine
Sen benim dünyamı hiç benimsemedin ki zaten
Ben de sana aşkımdan fazlasını vaadetmedim
Bendeki karanlığı gördün belki
Ondan geri çekildin
Sana erişilmez düşler satın aldım
Gel; bunları gerçekleştirelim demedim
Sende benim hayal kırıklıklarımdan biriydin
Kaçmana yeterince izin verdim
Kendi senden kaçışlarımı da engelleyemedim

Bu seninle geçirdiğim ilk yaz
Yani tutku ve sabırsızlıklarımın mevsimi
Sevmelerin en tatlı zamanı şimdi
Şöyle düşün; bu sevda aslında umudum biraz
Bana yenilgilerimden bahsetme,kaybedişlerimden
Öyle kuru gürültüye pabuç bırakmak yok bu kez

İstersen bütün renklerinden sıyrılalım dünyanın
Bütün somutlukları bir kenara bırakalım
Renksiz,sade,yepyeni bir yaşam kuralım
Siyah beyaz olsun; birazcıkta sen olsun içinde
Ben senin için herşeyden vazgeçmeye razıyım

Seni sevene kadar ne yıkılmış biriydim
Ne yalnız,nede yabancı
Çok hasta olduğum zamanlar vardı
Hatırlamam bir arkadaşı
Bir gün ışığı sızıntısını
Ölmek istediğim zamanlar vardı
Yada keyifli olduğum
Güldüğüm,güldürebildiğim
Yürümeyi sevdiğim
Herşeyi güzelleştirebileceğime
İnandığım zamanlar
Yıldızlara bakarak ezbere
Şiirler okuduğum sabaha kadar

Şimdi ise yıldızlar yerine gözlerine bakıyorum
Seni baştan sona ezberlediğim bir şiir gibi duyumsuyorum
Çok iyi biliyorum
Eksik hiç bir yanın yok
Mısraların tam
Kafiyelerin yerli yerinde
Ve ben seni okumayı çok seviyorum

Gel; aşkımın tam burasında
Önümde uzanan masmavi bir deniz ol
Gel-git gibi ol
Çalkantılı şarkılar fısılda kulaklarıma
Sonra bir an olsun ışıltılı kumlardan çekil
Senin su dilinle bir sözcük söyle bana

Senin gizli bir dilin var biliyorum
Bütün çabalarıma rağmen konuşmuyorsun
Suskunluk gece gibi çöküyor üstümüze
İçimdeki sönmüş yanardağ yeniden alevleniyor
Hissediyorum
Büyülü bir biçimde
Bütün kötü yazgılarımın taa dışına çıkıyorum
Çünkü; SENİ SEVİYORUM

Bunun utancı yansıyor belki yüzüme
Belkide affedilmeyecek bir suçluyum
Ne bu dünya dikensiz bir gül bahçesi
Ne ben hata yapmayan bir kulum
Öfken yüzünde gezdirdiğin şimşeklerden belli
Nefretmi ediyorsun benden
Yüksek sesle söyle; seni duyamıyorum
İçinden geldiği gibi konuş; dişliler çalıştı çoktan
Beynimde aynı gürültülü devinim
Bakışlarındaki buz keskinliği içimi titretiyor
Yeryüzünün sıcaklığı işime yararmı
Deliriyorum belkide sence geçicimi-kalıcımı
Artık bunu düşünmek istemiyorum
Karanlıkta düşün,aydınlıkta düşün
Sıcakta düşün,soğukta düşün
Neden sanki bu kadar düşünce
İnsan bunlarımı yaşamalı sevince
Yorgunum,korkuyorum

Yüzümde sakladığım o eski,yarım gülümseme
Bir sigara içimi telaşla dolaşıyorum caddeleri
Ey güzel sevdiğim bunlar sana ilk ve son haykırışlarımdı
İyi dinle; şu an ne isterdim biliyormusun
Gözlerinin içinde öldürebilmek kendimi
Ve dudaklarında bırakmak ömrümün son nefesini...