Her şey durgun ve sessiz
Hayat dinginliğini yitirmişcesine
Bedenim kimsesiz ve çaresiz
Her anım cendere altında
Yüreğim bileksizlere meydan okurcasına
Depreniyor bir kıvılcım yeter
Ruhum kıvranıyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim