Seni Seviyorum Mezarına Güller Diktiğim ...

Sessiz ama sert bir kokun vardı
gülünce akşamları anımsatırdın bana
kapısı ardına kadar açık
içinde mutluluk kokan akşamları

Bilirdin güldüğün zaman
sana kimin hayran kaldığını
aşıktım sesindeki ezgiye
ateş dolu bir çemberdim zaman zaman
ne yana yürüsem
sensizliğin nidalarıyla boğuşuyordu kalbim
suskun gecenin ortasına dikilmiş
bir çıbandım
sensiz varlığıma
yok dedirten bir isyan...

Öylesine güzel bir yürüyüşün vardı ki
ayak parmaklarına
ıslak dudaklarımı dokundurmadan
yaşam bana haramdı sanki
altı cennet kokan
sükun alevinde
toprakla temasındı helal
göbek bağımdaki incecik burguydu

nefesimi nefesine doğrultsam
gül bahçeleri sersem cennetine
bırak anne!
bırak içeyim kan şerbetini
kadehine değdirdiğin dudak izinden
bırak avuçlarına
dökeyim hücrelerimi
canımı feda edeyim
bırak anne
bırak analık hakkını ödeyeyim.

Dokunmaya kıyamadığım saçların vardı sonra
tel tel ördüğün
içine biraz hüzün,
biraz mutluluk
biraz ben kattığın saçların
yeşil elbiseni giyip
bütün odalara kokunu sinridirdin
karşına oturup saatlerce seni izlerdim
gözlerinin içinde gülümseyen
bir çocuk yatıyordu
görmüştüm
benden gizlediğin her name
dert oluyordu içime
yüreğinin içinde gülümseyen bir 'ben' yatıyordum.
görmüştüm
ama dokunamıyordum...

Sararmış bir yaprak konardı
her sabah penceremin önüne
elimde senin için topladığım çiçekler
kırların en çocuksu yoluna koşardım
seninle birlikte
el ele.
Kokunu özledim anne
ölüm kokan
toprak kokan
sen kokan
mezarını özledim...

Sabahın en doğurgan vakitleriydi
gece sinsice yatağına giren o nefes
gündüz seni benden koparmıştı
neredesin şimdi anne?
Hangi denizlere baksam
kayalıkların hangi köşesine sorsam
hangi kırların en çocuksu yolundan koşsam
hangi eli tutsam sen değilsin anne
sen kokmuyor bu havalar
bu deniz,
bu akşam
mutluluk kokmuyor,
toprak kokmuyor yeryüzü...

Sessiz ama sert bir kokun vardı
gülünce akşamları anımsatırdın bana
kapısı ardına kadar açık
içinde mutluluk kokan akşamları

Dön anne
ne olur dön
ağlayacak dermanım kalmadı
içimi köpekçe kemiren bu yokluk
yüreğimi inleten bu sancı
dön anne
ne olur dön
topraksız vatan
bana yabancı...

Seni seviyorum mezarına güller diktiğim kadın...