Yine evinizin önünden geçtim.
Anlayamadığım şey yorulan ayaklarım mı yoksa yüreğim mi?
Köşe başında bekliyorum, gelmeyenim!
Belki çıkar gelirsin diye sana hasret gözlerim...
Ne olur çık artık!
Sevilme ihtimalini bile düşünmeden sevdim seni,
Öyle çok sensiz bırakıldım ki bu köşe başında,
Herşeyi sevdiğim gibi sevdim seninde hasretini...
Ama olmuyor ne gitmek teselli ne kalmak çare.
Ve öyle birgün geldiki;
ellerimi açıp bıraktım her şeyi,
Kaydı bütün umutlarım parmaklarımın arasından,
Bir daha yaşanmaz sandığım bu aşk, kimbilir kaç kez daha kapımı çalacak?
Sevginin yaşattığını bilen ben,öldürmesinide elbet anlayacak.
Bilmiyorum gözlerimi bir an mı yoksa bir ömürmü sana teslim ettim?
Aşkım yoksulluğuma yenildi,ama: ben hep seni bekliyorum gelmeyenim...
Kayıt Tarihi : 19.8.2008 14:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!